Na przełomie lat

Zmiany za czasów ks. prob. Franciszka Ziemby. 1898-1920
Budowa kruchty. Prawdopodobnie w tym czasie przebito przejście do nawy. Przebudowano zakrystię przebijając drzwi bezpośrednio na cmentarz. Dotąd niewątpliwie ze względów bezpieczeństwa do zakrystii było tylko jedno wejście z prezbiterium. Kościół w miejsce gontów pokryto dachówką ceramiczną. Ogrodzono kościół kamiennym murkiem z żelaznymi sztachetami. Przed frontem kościoła postawiono kamienną, neogotycką dzwonnicę z wnękami na trzy dzwony.

Zmiany za czasów ks. prob. Józefa Wojnara 1928
W miejsce dachówki kościół zostaje pokryty blachą. Przebudowano chór, który został podparty kamiennymi filarami, pozostałymi po zburzonym dworze. Do filarów dorobiono wtedy ozdobne kapitole. Na chór zrobiono kręte betonowe schody, które zastąpiły drewniane, wyrąbane w jednolitym pniu drzewa dębowego.

Zmiany za czasów ks. prob. Jana Gąsiora 1953-1960
Wybudowane kamienne schody od drogi obwodowej na cmentarz kościelny przez bramę dzwonniczą, wykonano z kamienia wyłupanego w skale Władysława Pięciaka przez kamieniarza Stanisława Żelichowskiego. Usunięto stare zniszczone drewniane balaski dając tiulowe na podstawie marmurowej i z marmurową płytą na wierzchu. Przeprowadzono elektryfikację i radiofonizację kościoła. Na ostatnią warstwę tynku z malowidłem ściennym nałożono nową warstwę, którą pokryto nową polichromią, wykonaną przez artystów malarzy: Zofię Sławowiak i Irenę Gawron z Krakowa. Odnowiono stację drogi krzyżowej pochodzącą z IX wieku. Odświeżono gotycki portal w prezbiterium. Wykonano nowe ławki z drewna dębowego. Drogę objazdową na około kościoła pokryto twardą nawierzchnią. Blaszane pokrycie dachu pomalowano zieloną farbą.

Facebook

Ogólne informacje

Jednym z najstarszych zabytków w Połomi jest Kościół pw. Świętego Mikołaja. Ma on już ok. 440 lat. Stoi przy drodze krajowej nr 19 (E371). Dawniej gdzie teraz znajduje się kościół był cmentarz. Jest to kościół orientowany, co oznacza zwrócenie prezbiterium w kierunku wschodnim. Wymurowany z kamienia posiada trójbocznie zamknięte prezbiterium, do którego od północy przylega zakrystia, a od nawy od południa kruchta ze skarbcem. Nawę i prezbiterium pokrywają sufity z fasetą i żebrami gotyckimi. W zakrystii znajduje się sklepienie kolebkowe, a w kruchcie odcinkowe. Tęcz dzieląca prezbiterium od nawy jest zamknięta łukiem ostrym, dwustronnie profilowanym. Na belce tęczowej znajduje się krucyfiks z XVII wieku i napis: „Któryś za nas był ukrzyżowany, Jezu Chryste, zmiłuj się zad nami.” Kościół posiada pięć ostrołukowych portali: pierwszy- piętnastowieczny prowadzący z prezbiterium do zakrystii, drugi i trzeci pochodzą z XVI wieku, a są to portale: zewnętrzny i główny do zakrystii. Z 1614 roku są portale: czwarty i piąty, czwarty prowadzi z zewnątrz do kruchty a piąty z kruchty do skarbca. Nad głównym wejściem jest wprawiony fragment witrażu z herbem larysza. Dach pokryty jest blachą miedzianą- nad prezbiterium i nawą dwuspadowy. Na szczycie dachu znajduje się wieża na sygnaturkę. W ciągu ostatnich kilku lat kościół został odnowiony, groziło mu zawalenie.  Koło kościoła jest duży parking, plebania, wikarówka, dom parafialny, muzeum i staw. Za potokiem znajduje się Zakątek Matki Bożej, w którego skład wchodzą: dróżki Matki Bożej, ołtarz polowy, plac z ławeczkami dla uczestników Mszy św., Zakątek Pojednania, Domek Matki Bożej Jagodnej, cudowne źródełko Matki Bożej. Zakątek Matki Bożej objęty jest od strony południowej Drogą krzyżową w kształcie półkola wznoszącego się na pagórku. Między ostatnimi stacjami znajduje się wejście na Dróżki różańcowe oraz Dróżki Siedmiu Boleści NMP.

Facebook