Parafia pw. św. Mikołaja w Połomi
Na przeżywanie uroczystości Narodzenia Pańskiego i Nowy Rok 2018, Proboszcz naszej parafii, ks. prał. kan. Artur Grzęda, przesyła swoje życzenia dla wszystkich Parafian, Gości, Sympatyków i Dobrodziejów.
(Aby powiększyć – kliknij w obraz)
Od 16 do 24 grudnia przeżywamy szczególną nowennę – do Dzieciątka Jezus.
Może warto poświęcić tych ok. 20 minut dziennie, aby wspólnie zaśpiewać, pomodlić się o dobre przygotowanie na przyjęcie Jezusa Chrystusa w Tajemnicy Jego narodzenia w Betlejem?
Czytaj dalej „Nowenna przed uroczystością Narodzenia Pańskiego (do Dzieciątka Jezus)”
8 grudnia Kościół przeżywa uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Co to tak naprawdę oznacza? Pochylamy się nad wielką tajemnicą Bożą i łaską, jaką obdarzył Niewiastę z Nazaretu. Niepokalane Poczęcie oznacza fakt, iż Maryja została poczęta pod sercem swojej matki św. Anny bez grzechu pierworodnego. Już od pierwszej chwili swojego istnienia była wolna od wszelkiej zmazy. Wierzymy, że taki był zamysł Boży, aby nieskalana była Ta, która miała zostać Matką Syna Bożego.
Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny został ogłoszony konstytucją apostolską „Ineffabilis Deus”, 8 grudnia 1854 roku, przez papieża Piusa IX. Brzmi on:
(…) ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmogącego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana jako nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną, i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć. Czytaj dalej „Godzina Łaski w uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP”
Wszystkich Parafian, sympatyków i gości zapraszamy na uroczystości odpustowe ku czci św. Mikołaja, biskupa, Patrona naszej Parafii.
Odpust odbywa się corocznie 6 grudnia i połączony jest ze spowiedzią adwentową. W tym roku – podczas każdej Mszy św. – będzie miało miejsce uroczyste wprowadzenie relikwii głównego patrona diecezji rzeszowskiej, św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara.
Szczegóły na plakacie. Serdecznie zapraszamy!
Są takie elementy Mszy św. i różnych nabożeństw, w których zdarza nam się popełniać błędy, albo nie wykonujemy pewnych gestów. Wynika to z bardzo wielu czynników, np. złe przyzwyczajenie, niezrozumienie danych słów czy gestów, bądź niezastanawianie się nad sensem wypowiadanych słów. W tym artykule zostaną one przybliżone, aby każdy mógł zrewidować swoją postawę w kościele i lepiej zrozumieć sens samej liturgii.
Najpierw będzie mowa o gestach, natomiast kolejny artykuł, który ukaże się niebawem, traktował będzie o błędach językowych, czy też rzeczowych. Zostaną one przedstawione w kolejności chronologicznej – od początku do końca Liturgii.
1. Są takie słowa, podczas wypowiadania których należy wykonywać określone gesty. I tak ilekroć wypowiadamy (nie chodzi o usłyszenie tych słów, ale momenty, kiedy sami je wypowiadamy) imię Drugiej Osoby Boskiej (Jezus Chrystus), bądź całej Trójcy Świętej, imię Najświętszej Maryi Panny lub świętego wspominanego w danym dniu – należy wykonać skon głową. Podczas Mszy mamy kilka takich momentów. Czytaj dalej „Najczęstsze błędy podczas Mszy św. i nie tylko. Część 1. – gesty”
Nie miłujmy słowem, ale czynem
1. «Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem, ale czynem i prawdą!» (1J 3, 18). Te słowa Apostoła Jana wyrażają nakaz, od którego żaden chrześcijanin nie może się uchylić. Powaga, z jaką umiłowany uczeń przekazuje aż do naszych czasów polecenie Jezusa, jest jeszcze bardziej podkreślona przez kontrast zachodzący pomiędzy pustymi słowami, które często znajdują się w naszych ustach, a konkretnymi faktami, z jakimi mamy się zmierzyć. Miłość nie pozwala sobie na wymówki: kto zamierza kochać tak, jak kochał Jezus, powinien postępować zgodnie z Jego przykładem, i to przede wszystkim wtedy, kiedy jest wezwany do okazania miłości ubogim. Sposób, w jaki kocha Syn Boży, jest dobrze znany i św. Jan jasno o tym pisze. Miłość Syna Bożego opiera się na dwóch kolumnach: Bóg pierwszy nas umiłował (por. 1J 4, 10.19), dając całego siebie, również swoje życie (por. 1J 3, 16).
Taka miłość nie może pozostać bez odpowiedzi. Mimo, iż została ona dana jednostronnie i nie domaga się niczego w zamian, miłość ta rozpala serca tak bardzo, że jeśli ktoś jej doświadczy, to czuje się wezwanym, aby ją odwzajemnić pomimo własnych ograniczeń i grzechów. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy łaska Boga, Jego miłość miłosierna, jest przyjęta, na ile jest to tylko możliwe, w naszym sercu tak, że porusza ona naszą wolę oraz uczucia, kierując je w stronę zarówno Boga samego, jak i bliźniego. W ten sposób miłosierdzie, które wypływa z serca Trójcy Świętej, może dotrzeć i poruszyć nasze życie, wzniecając współczucie oraz angażując nas w dzieła miłosierdzia przeznaczone dla braci i sióstr, którzy znajdują się w potrzebie. Czytaj dalej „Orędzie Ojca Świętego Franciszka na I Światowy Dzień Ubogich, 19.11.2017 r.”
W listopadzie Kościół daje nam w szczególny sposób możliwość zyskiwania odpustów za zmarłych. W ciągu roku mamy wiele sposobności do odpustów, ale w tym artykule skupię się na odpustach za zmarłych z racji jedenastego miesiąca w kalendarzu. Zrobię to wyjaśniając zamieszczony powyżej rysunek.
Na początek warto zaznaczyć, że odpusty można generalnie ofiarować za siebie lub bliskich zmarłych. W listopadzie natomiast możemy starać się o uzyskanie odpustu tylko za zmarłych (jeden odpust dziennie i za jednego zmarłego).
Drodzy Bracia i Siostry!
Również w tym roku Światowy Dzień Misyjny zwołuje nas wokół osoby Jezusa, „pierwszego i największego głosiciela Ewangelii” (PAWEŁ VI, adhort. ap. Evangelii nuntiandi, 7), który nieustannie posyła nas na przepowiadanie Ewangelii miłości Boga Ojca w mocy Duchach Świętego. Dzień ten zachęca nas do ponownego zastanowienia się nad misją w centrum wiary chrześcijańskiej. Kościół jest bowiem misyjny ze swej natury. Gdyby tak nie było, to nie byłby on Kościołem Chrystusa, ale stowarzyszeniem pośród wielu innych, które bardzo szybko wyczerpałoby swój cel i zanikło. Musimy zatem postawić sobie kilka pytań dotykających naszej chrześcijańskiej tożsamości i naszych obowiązków jako ludzi wierzących w świecie ogłupionym wieloma złudzeniami, zranionym wielkimi frustracjami i rozdartym wieloma bratobójczymi wojnami, które niesprawiedliwie uderzają zwłaszcza w niewinnych. Co jest podstawą misji? Co jest istotą misji? Jakie jest niezbędne nastawienie misji? Czytaj dalej „Orędzie Ojca Świętego Franciszka na Światowy Dzień Misyjny 22.10.2017 r.”
